November, de voorlaatste maand van het jaar. Op de Boerinnenkalender vinden we deze maand Febe, één van de drijvende krachten achter de kalender.
Ik ben Febe Windels, 27 jaar oud en woon in het West-Vlaamse Tiegem. Op mijn 23e heb ik het vleesvee bedrijf overgenomen van mijn vader die helaas heel onverwacht overleden is. Dankzij advies van de juiste personen en hulp van vele vrienden ben ik geraakt tot waar ik nu sta! Ik kan hen ook niet genoeg bedanken daarvoor.
Als ik niet op de boerderij ben dan kan je mij vinden bij Agri Van Damme. Agri Van Damme is een loonwerkbedrijf uit Horebeke waar ze bijna alle landbouw werken uitvoeren maar ook vleesvee stieren en kippen hebben, met als gevolg dat ik een heel gevarieerde job heb. Tijdens het seizoen help ik voornamelijk mee in het loonwerk. Persen, stalmest voeren, drijfmest voeren, met de hakselkar rijden,… In de winter zijn het vooral sleutelwerken en helpen bij de beesten.
Waarom sta jij op de boerinnenkalender?
Toen Astrid op een avond afkwam met het idee om een kalender te maken knikte ik direct van Ja. Dat het niet goed gaat in de landbouwsector is al langer geen geheim meer. Ik zie heel veel collega leeftijdsgenoten die het ouderlijkbedrijf willen overnemen maar gewoon geen toekomst meer hebben met het nieuwe landbouwbeleid. Met onze kalender kunnen wij de wetgeving niet veranderen, maar wel de visie van de buitenwereld. De tijd dat boerinnen op klompen lopen en een sjaaltje in het haar hebben is verleden tijd.
Wat is je favoriete trekker?
Thuis rijden we met Massey Fergusson. Op het werk is het voornamelijk New Holland en Case. Ik heb niet echt een specifieke voorkeur voor een merk. Als ik dan toch een voorkeur moet uitspreken dan kies ik voor de case 185 van Dooms agri.
Wat is je favoriete werk op de boerderij?
Het volledige proces van bezaaien tot kalven vind ik wel fascinerend. Elke koe is anders net zoals elke stier andere kwaliteiten doorgeeft waardoor elk kalfje op zijn manier uniek is. Ik hou ervan om boeren uit de streek te helpen en hen manier van werken te leren kennen. Iedereen heeft zijn eigen werkwijze en daar kan je alleen maar uit leren.
Het minst leuke werk is zonder twijfel weides repareren en onderhouden. Elk jaar opnieuw zijn er wel een paar palen en draden die aan vernieuwing toe zijn. In mijn ogen een eindeloos werk die nooit gedaan raakt… 😊
Wat zou je willen zeggen tegen de andere meisjes/vrouwen in de landbouwsectors?
Dat vreugde en verdriet in de landbouwsector dicht bij elkaar liggen het ik al verschillende keren ondervonden. Hoe de toekomst eruit zal zien is nog een groot vraagteken voor iedereen. Geniet vooral van alle kleine dingen in het leven, start elke dag met een lach. ’t Is niet altijd even gemakkelijk maar blijf geloven in jou dromen!
