Gevonden in het veld: Clayson M103 “Red Devil” pikdorser

Bij Kim Silverans uit Humbeek (Vlaams Brabant) staat een erg bijzondere machine op de koer te sluimeren. Deze Clayson M103 pikdorser reed ooit in de tarwe, maar maakte tijdens zijn tweede carrière de crossparcours onveilig onder de koosnaam Red Devil. Hectares ging deze krachtpatser van dichterbij bekijken.

Tot begin jaren 2000 reed deze Clayson pikdorser in de tarwe. In 2003 werd hij echter overgekocht door Kim Silverans met de bedoeling om omgebouwd te worden voor het pikdorsercross-circuit. De overwegend witte machine werd uitgerust met een watergekoelde Ford Trader 590-E industriemotor. Ook al was die motor maar licht opgedreven – de riemen moesten het extra vermogen namelijk aankunnen zonder doorslippen – kon de motor duivels grommen en rook produceren. De nieuwe doopnaam lag dus voor de hand, en de Red Devil kreeg het startnummer 58 bij de inschrijving in het circuit. Een nieuwe carrière was geboren.

Pikdorsercross

Het was ooit een zeer populaire hobby bij landbouwers: pikdorsercrossen, met hoogdagen in de jaren 90 en begin jaren 2000. De mooiste, voor Kim, was de cross van Izenberge, waar hij meermaals naartoe reed met zijn machine. Daarnaast verscheen de Red Devil ook nog op de terreinen van Kanegem, Zaventem, Poeke en Wortegem-Petegem. Eén keertje probeerde Kim het in Nederland, maar dat lag hem niet.

In tegenstelling tot de Belgische wedstrijden rijdt men in Nederland in tegenwijzerszin, waardoor het heel anders is om de bochten in te gaan. Daarnaast werd wanneer de machine omkantelde – wat al eens kon gebeuren tijdens zo’n cross – de meest fragiele kant van de dorser geraakt en zat je met grote kosten. En dat was helaas wat er met de Red Devil gebeurde met een beschadigde distributiekast en hoge kosten tot gevolg.

Tijdens een cross werden de gemiddeld 20 deelnemers opgesplitst in 2 à 3 groepen, die elk 3 reeksen van tien minuten moesten rijden. Je mocht pas door naar de volgende ronde als je de vorige kon uitrijden. Hoe je dat deed was van ondergeschikt belang: als je op drie wielen over de eindmeet kwam, maar je was er wel over, dan was je door. Tijdens elke ronde werden punten toegekend, waarmee je je dan kon klasseren voor eerst de kleine en dan de grote finale.

Voor het geld moest je niet meerijden, weet Kim ons te vertellen. Er werd al eens 300 euro inleg gegeven, maar de kosten liepen meestal hoger op dan de geldprijs. De top drie kreeg dan wel een mooi schaalmodel van een pikdorser. Maar wat er vooral te rapen viel op zo’n cross volgens Kim, dat was plezier. De fuiven voor de wedstrijd, samen keuvelen over een frisse pint, de samenhorigheid en elkaar helpen naast het circuit: daar was het hem eigenlijk om te doen.

YouTube player

Kostelijke hobby

Omdat er bij zo’n cross al eens de brokken in het rond vlogen was deelnemen vaak een kostelijke zaak, en dus waren veel machines gesponsord. De overall van Kim was gesponsord door Shell en daarnaast kon hij rekenen op de steun van zijn werkgever, Landbouwwerken Lauwers uit Wolvertem, voor het lenen van een John Deere 6920 of New Holland TM155 om voor de dieplader te plaatsen voor het transport van de Red Devil naar de wedstrijden. Alles van de machine nam hij echter voor zijn eigen rekening, en dat kon oplopen, zeker nadat ook dealers van wisselstukken in het snotje kregen dat er geld te verdienen was met pikdorsers voor de cross en de prijzen op korte tijd verdriedubbelden. Iets dat bijvoorbeeld heel snel enorm steeg in prijs waren riemen, die geregeld braken tijdens de wedstrijden.

Nog een veel voorkomend probleem met de machines voor pikdorsercross was de vroegtijdige slijtage van de koppeling. Die moesten dan herbelegd worden met koper om de kans op doorslippen te verkleinen. De Red Devil kreeg ook nog een nieuwe steekkas en – meermaals – een nieuwe radiator.

Risico’s van de sport

Pikdorsercross mag je gerust een sport noemen, en de risico’s waren, zoals dat normaal is als je met grote machines werkt, altijd aanwezig. Kim heeft zelf geen zware ongelukken meegemaakt, maar toch kwam hij er niet altijd zonder kleerscheuren uit. Meermaals lag hij met de machine en al – uitgerust met een kooi om die reden – op zijn zij. “Dat wende wel”, vertelt hij, “je krijgt continu van alle kanten schokken en duwen, dus dat kan er dan nog wel bij (lacht)”.

Toch is er één incident dat hij niet meer gauw zal vergeten: “ik moest op een bepaald moment bruusk remmen voor een voorligger tijdens een cross. Nu ligt het gewicht bij een crosspikdorser sowieso vooraan, waardoor de achterkant van de Red Devil omhoog werd gekatapulteerd.” Tot overmaat van ramp kwam er op dat moment een andere pikdorser langs achter aangereden, waardoor Kim nog hoger geduwd werd. Uiteindelijk liep het voorval goed af, maar toch bleef de schrik om overkop te gaan erin zitten.

 

Hoe Kim uiteindelijk besloot te stoppen en meer over pikdorsercross kan je lezen in Hectares Magazine #2021-001.

Klik hier om het volledig artikel te lezen. 

%d bloggers liken dit: