In ons eerste Hectares Magazine hadden we een interview met Bas en Yorick die beiden een seizoen in het buitenland zijn gaan werken, Bas in de VS, Yorick in Australië. Sim, die trok enkele weken geleden naar Canada, nadat hij eerder al een oogstseizoen in Amerika deed, bij Beckley Harvesting, waar ook Bas al eerder werkte. De komende maanden gaan Sim ons geregeld op de hoogte houden van zijn avonturen bij Dieselross Farms Ltd, een landbouwer nabij Grande Prairie, Alberta.
Dag iedereen,
Ik ben Sim Decoster, 24 jaar oud en afkomstig uit Molenbeek-Wersbeek, een deelgemeente van Bekkevoort. Al zo lang als ik mij kan herinneren ben ik gefascineerd door de landbouw en alle machines die ermee gepaard gingen, en probeerde ik zoveel mogelijk tijd door te brengen tussen de velden. De interesse is gebleven en uiteindelijk koos ik voor een opleiding agro- en biotechnologie met optie akkerbouw aan de Thomas More hogeschool in Geel.
Tijdens mijn studies in Geel maakte ik kennis met John Beardmore, de man die aan de basis ligt van mijn buitenlandse avonturen. John is verbonden aan de universiteit van Ohio, waar hij medewerker is bij “The Ohio Program”. Dit is een programma om buitenlandse stagiairs aan te trekken om een seizoen mee te draaien op Amerikaanse land- en tuinbouwbedrijven. Dankzij dit programma kon ik 2 jaar geleden deel uitmaken van de 2018 crew bij Beckley Harvesting uit Colby, Kansas. Het werd een reis van 8 maanden waarin we met 6 maaidorser doorheen centraal west-Amerika trokken, het rijpende graan achterna van zuid naar noord. Het was een droom die uitkwam, een avontuur om nooit te vergeten en dat smaakte naar meer! Afgelopen najaar begon het terug te kriebelen en nam ik terug contact op met John, ik wou er terug op uit!
Hoewel Amerika geen optie was omwille van visum-reglementering, was er een tweede mogelijkheid: Canada! Op aanraden van John nam ik contact op met de “International Rural Exchange Canada, kortweg IRE. Deze organisatie organiseert stages in buiten- en binnenland, zowel voor Canadezen als niet-Canadezen. Hiervoor werken ze samen met partner-organisaties in de landen in kwestie. Voor Vlaanderen is dat de Groene Kring, met Lieke Boekhorst als contactpersoon. Groene kring fungeert als tussenpersoon tussen mij en IRE en helpt waar kan en waar het nodig is bij het aanvragen van de nodige papieren. Eens alle papieren in orde waren kreeg ik van de IRE het voorstel om te komen werken bij Dieselross Farms Ltd, een middel-groot akkerbouwbedrijf nabij Grande Prairie, Alberta.Ik was meteen enthousiast!
Zo komt het dat ik uiteindelijk op 17 maart, ietwat halsoverkop, vertrok op mijn tweede avontuur. Normaal zou ik een maand later vertrekken maar doordat Canada de grenzen ging sluiten omwille van het corona-virus was er geen andere optie dan mijn vertrek met een maand te vervroegen. Ondertussen ben ik hier bijna 2 weken, zit mijn quarantaine er zo goed als op en kan ik in de loods beginnen meewerken aan het onderhoud van de machines. Buiten op het veld kunnen we nog een hele tijd niets doen. Er ligt hier in deze regio 7 à 8 maanden per jaar sneeuw en dat is ook nu geen uitzondering. Op het moment van schrijven zitten we in een ‘3 day Snowfall Warning’, en wordt er 20 centimeter sneeuw verwacht, boven op de kleine halve meter die er al lag. Door de koude noorderwind zijn de temperaturen ook terug sterk gezakt. Overdag mogen we nu blij zijn met een frisse -15°C, ’s nachts zakt dat verder naar -25°. De dooi is nog ver weg, maar bedrijfsleider Vince vertelde dat eens die aanbreekt het heel snel kan gaan. Van een halve meter sneeuw naar hoog tijd om te beginnen zaaien is vaak slechts een kwestie van een week.
Ik zal de komende 8 maanden dus meedraaien op Dieselross Farms, een akkerbouwbedrijf van 1600 hectare waarop Vincent en zijn vrouw Christina tarwe, gerst, koolzaad en erwten telen. Alles wordt gezaaid in het voorjaar, doorgaans de eerste helft van mei. Heel lang staan de gewassen niet in het veld. In september wordt hier al terug begonnen met de oogst. Een langere veldperiode is hier niet mogelijk omdat het risico te groot wordt dat de gewassen ondersneeuwen en niet meer geoogst kunnen worden, zoals dat afgelopen seizoen ook het geval was. Door vroege sneeuwval is 400 hectare koolzaad achtergebleven op het veld. Deze zullen we nog proberen te dorsen eens de sneeuw weg is. Hoe het koolzaad onder de sneeuw zal uitkomen is nog maar de vraag, maar het is niet de eerste keer dat dit gebeurd Vince heeft er wel vertrouwen in. Ik kijk er alvast enorm naar uit!
Groeten en tot volgende keer,
Sim